Kendimi bildim bileli her halde 50 kez “mutlu yıllar” demişimdir, duymuşumdur. Sadece sözden ibaret, yaşama yansımayan, klişe bir kelimeden öte gitmeyen bir temenni.
Hani halk arasında “adet” olmuş sıradan,
diyelim, söyleyelim, yapalım cinsinden şeyler var ya işte öyle bir şey.
Hemen
her yıl, saatlerin daha gece yarısını 00.00 gösterdiği esnada ve ağzımızdan
“Herkes için iyi bir yaşam, mutlu bir yıl, sağlık ve mutluluk” dilekleri
dökülmeye başladığı anda bile, dünyanın pek çok yerinde bir canı almak için
havada uçan kurşunlar, bomba yağdıran makinalar vardı.
Japonya’dan başlayarak dünyanın dönüş hızına
bağlı olarak gecenin 00.00’ı gösterdiği saat adım adım tüm ülkeleri, şehirleri,
geçerken ağızlardan dökülen “mutlu yıllar” kelimesi belki sadece münferit
şahıslar için güzel bir temenni olmaktan öte gitmedi hiç.
Mutlu olanlar yine belli bir kesim, urbası
pahalı kodamanlar, gücü elinde tutanlar, çok katlı binalarında sıcak odalarında
planlar yapanlarla sınırlı kaldı bu temenni.
Bozkırlara, varoşlara, kondulara,
fukaralara, dar gelirlilere, standart hayatlılara, ülkesinde göz yaşı olanlara
çare olmadı “mutlu yıllar” klişesi.
Genel anlamda Ortadoğu’nun hiç “mutlu
yılları” olmadı. –Bizim itibar etmediğimiz ama birilerinin çok önemsediği
geyikli, kızaklı beyaz sakallı amca- mutluluk dağıttı çocuklara, 42. Paralelin
kuzeyindeki pek çok ülkeye de uğradı ama 36. Paralelin güneyine Suriye’ye,
Yemen’e uğramadı mesela.
Afrika’da pek çok ülkede saatler sırayla
00.00ı gösterdiği ve o meridyenin uzantısında “mutlu yıllar” çığlıkları
atıldığı anda bile hala susuz, hala aç, hala yüzünde onlarca sinekle bir köşede
kıvrılıp kalmış bebeler vardı.
Saatlerin 00.00 ı gösterdiği anda Amerika’da
Şikago’daTrumpTower’da milyonluk partiler verilip, “heppynewyear” denilirken,
hemen alt sokağındaki banliyöde soğuktan
tir tir titreyen, bir köşede, beton üzerinde kıvrılıp yatmakta olan Corç’a“heppynewyear”
hiç uğramadı mesela.
Aynı
şekilde İstanbul Boğazında bilmem ne gazinosunda zaten mutlu olanlara uğrayan
“mutlu yıllar”; Şırnak’ta, Iğdır’da,
Nevşehir’de, Niğde’de çadırlarda kalıp iki battaniye ile donmamaya çalışanlara
ilişmedi mesela.
“Mutlu yıllar” evet ama kime “mutlu yıllar”
Birbirinin peşi sıra sıraladığımız iyi
niyetli dileklerimiz belki herkes için oluyor ama maalesef sadece dünya
nüfusunun yüzde 10una hitap ediyor.
2019, Geri kalanları bırakın mutlu etmeyi,
sadece gülümsetsin yeter.